Sosyal medya fenomenleri, futbolcuların dolandırılmaları derken, bu haftayı da devirdik.

Bugün pazar, artık biraz gülelim, olmadı gülümseyelim.

Hazırsanız buyurun...

★★★

TRT’de çalıştığımız yıllarda zaman zaman bazı aksilikler yaşıyor, hatta skandallarla karşılaşıyorduk. Ama bunları dayanışma duygusuyla önlemeye, gücümüz yettiğince çözmeye uğraşıyorduk. Amaç sorunların kendi içimizde halledilerek basına yansımasını önlemekti. Ancak bu her zaman mümkün olmuyordu.

Şimdi anlatacağım olaydaki gibi...

★★★

İzmir Bölge Başkanlığı’nda görevli bir televizyon ekibi, Menemen Tohum Geliştirme İstasyonu’nda sürdürülen bilimsel çalışmayı görüntüleyip röportajlar yapmak üzere oraya gitmişti. Araştırmanın başındaki doçent hanım, yıllardır geliştirdikleri bir projeyle birkaç kat fazla ürün veren, müthiş bereketli ve lezzetli bir nohut türünü üretmeyi başarmıştı. Ona göre projenin yaygınlaştırılmasıyla, ülkenin tüm nohut ihtiyacı Ege Bölgesi’nden karşılanacağı gibi, ihracat da yapılabilecekti.

★★★

Röportaj sırasında doçent hanım, ürettikleri kase dolusu nohudu göstererek “İşte ilk üretimimiz” demiş ve yakın plan çekimler alınmıştı. Çalışmaya laboratuvarda devam edileceğinden doçent, hazırlıkları tamamlamak üzere içeri geçmişti.

Anlatılandan iştahı kabaran kameraman, nohudun lezzetini merak etmiş ve kaseye uzanıp birkaç tanesini yemeye başlamıştı. Hem nohutları çiğniyor hem de “Oooo, nefismiş doğrusu. Hayatımda hiç bu kadar lezzetli nohut yememiştim. Siz de alın arkadaşlar, bir daha bulamazsınız böylesini” diyordu. O böyle der de diğerleri durur mu? Kaşla göz arasında nohut kasesi boşalmıştı ki, doçent kapıda göründü. İlk bakışta ne olduğunu anlayamamıştı. Ama herkesin ağzını oynattığını, kasenin de tamamen boşaldığını fark edince tiz bir çığlık attı:

“Olamaz, hayır olamaz! Bunu bana yapamazsınız!..”

Gözyaşları arasında koltuğa yığılırken, ağzından belli belirsiz şu sözler döküldü:

“Üç yıllık emeğim boşa gitti! Projeye sıfırdan başlamam gerek! Aman Allah’ım nedir bu başıma gelenler!..”

Özürler dilendi ama nafile. Doçentin öfkesi dinecek gibi değildi.

Ekip apar topar istasyondan ayrıldı. Rezalet kısa süre içinde basına yansıdı. Ekip Ankara’ya çağrıldı. Genel Müdür Yardımcısı emekli paşa açtı ağzını, yumdu gözünü. Ancak nohut üretiminin laboratuvar ortamında devam ettiği, bir süre sonra yeni mahsul alınacağı söylenerek ekibin kovulması önlendi!..

(Uğur Dündar-Orhan Baykal, Yalandan Kim Ölmüş, Bilgi Yayınevi)