Bugun...

19:46 | HALUK LEVENT'İN HAYATI FİLM OLUYOR
19:44 | USTALARDAN DEV PROJE!
19:40 | SEFO'DAN SONBAHAR ŞARKISI 'KAÇAK GÖÇEK'
19:36 | KALBEN'İN YENİ TEKLİSİ YAYINDA!
19:27 | İNCİ TANELERİ YENİ SEZONUNDAN İLK TANITIM!

Gülay İDALI

Yine Aylardan Kasım

Tarih: 10-11-2023 10:27:00 Güncelleme: 18-12-2023 09:17:00

Sonbaharları Severdim Ben

Yine aylardan KASIM

Sanki sende kaldı bir yarım

Her nefesim her anım

Sanadır canım......

Takıldı dilime sabah sabah ; ve ben yarım kalmış anıların peşine takılıp taaa..1983 Kasımına gittim.

Bilenler bilir oldum olası erken kalkarım.

Erkenciyimdir. Yılların alışkanlığı işte.

Önce Ortaokul yıllarımda, köyden kasabaya giden tek minibüse yetişmek için erken kalkmak zorunda olmamla başladı.

Sonra Yatılı Okul yıllarım takip etti. Sabah 06:00 da güne başlamak zorunda kaldığım.

Zorunluluktan çıkıp keyif almaya ne zaman başladım.

Okulum bitip Hemşirelik diplomamı elime aldığım yazdı. Tayinimi bekliyordum. Alışkanlıktan olsa gerek sabahları saat 06:00 da uyanmaya devam ediyordum. İlk başlarda herkes uykuda olduğundan tekrar uyumaya çalışıyordum. Tekrar uyandığımda tüm enerjimin kaybolup, kendimi hasta gibi hissetmeye başladığımda vazgeçtim ; tekrar uyumaya çalışmaktan.

Mışıl mışıl uyumakta olan kızkardeşimin üzerinden sessizce süzülsem de ayağımın altındaki tahta gıcırdadığında uyanır gibi oldu. Soldan sağına dönüp yatağın benden boşalan tarfına geçti. Uyumaya devam etti. Daha fazla ses çıkarmamak için odanın Tuz Gölüne bakan penceresinin önündeki sedire oturdum. Karanlığın farklı tonları .. Gün yeni yeni ağarmaya başlıyordu. Bakıyordum , ne zaman izlemeye başladığımın ayırdına varamasam da; Önce Tuz Gölünün açık mavisini seçmeye başladım.Gökyüzünün ferahlığını bulutların koyu dan maviliğe geçişini. Sonra gölün etrafındaki irili ufaklı tepecikleri ve gölü denizden ayıran toprak kütlesini gördüm.

Uzaklardan bir horoz sesi duyuldu.Sonra bizimkinin de olduğu bir kaç horoz daha eşlik etti bu harmoniye. Gün ağarıyordu. Muhteşem bir şey yaşıyordum.; her şey kendiliğinden oluyordu ve ben buna tanıklık ediyordum..

Okuldayken karanlıkta uyanıyoruz diye kızardım. Kızdığım için de sadece zorunluluk diye baktığım işleri yapardım . Merak ettiğim tek şey hava soğuk mu sıcak mı olurdu.

Komşumuzun ineklerinin çıngıraklarından çıkan sesleri bugüne kadar nasıl da farketmemiş olduğuma şaşırdım.Sessiz olmaya çalışarak kapıyı açtığımda iki katlı evimizin halen tamamlanmamış olan merdiven korkuluklarına tünemiş bir kuş havalandı.

Taş avlunun en ücra köşesinde kurulmuş olan kümese doğru ilerledim.Horoz her zamanki gibi dışarıdaydı ama nereden çıktığını bir türlü çözemiyordum..Kümesin kapısını açtığımda söylene söylene dışarı çıkan tavuklara bakıp ''size de günaydın'' dedim. söylenmeye devam etti Koca Tavuk ..Elimde yem kovasını görünce keyfi yerine gelmiş olmalı ki daha ritmik ve neşeli sesler çıkarmaya başladı. Ayaklarımın yakınına kadar gelmişti. Hayvanlarla konuşmayı dedemden öğrenmiştim.

Bir sabah sesindeki yumuşaklığı duyup kiminle konuşuyor acaba diye baktım da Kagir Ahşap evin avluya inen taş merdivenlerinde oturmuş , Alacanın da kısa güdük kuyruğunu sallayarak, can kulağı onu dinlediğini görmüştüm.

Alacanın kuyruğu kopmuştu ama inanın neden?.Hatırlamıyorum şimdi.

Sonra bir sürü kedileri vardı dedemin..Kendisi için aldığı peynirin, sucuğun çoğunu onlarla paylaşırdı.

İlginç birisiydi dedem .

Akşamları tüm köyün çocukları peşine takılır bizim eve kadar gelirlerdi. Dedem her gün kasabaya giden köyün tek minibüsünün soförüne ekmek sipariş ederdi. Pazar Ekmeği tek bizim eve girerdi o zamanlar. Köy ekmeğinden daha havalıydı; tadı da başkaydı zaten.

Çocuklarla sohbet ede ede yürür ; birer parça birer parça paylaşır ve eve gelene kadar ekmeğin yarısından çoğu bitmiş olurdu. Kalan kenarını da bana saklardı sevdiğimi bildiğinden sanırım. Çocukların sohbeti mi ekmeği mi ya da her ikisine

sahip olan dedemi mi sevdiklerini merak eder; bazen de kıskanırdım. Ama dedemin yüzündeki o tarifsiz mutluluğu görmek gerekti.

Bizim köyün ve civar köylerin tek Sıhhiyesiydi dedem. Askerliğini öyle yapmıştı. ''Doktor'' derlerdi.

Bundan sonsuz bir haz ve keyif aldığını görürdüm , Laf aramızda içten içe ben de övünürmüşüm meğer dedemle.

Hemşirelik mesleğini seçmemde etkisi var mıdır bilinmez ama yaptığım işten keyif almayı dedemden öğrenmişim ; hayvanlarla konuşmayı öğrendiğim gibi.

Sonraki günlerde de erken uyanmalarım devam etti. Bir takım işleri otomatik olarak devralmıştım ailenin diğer fertlerinden.

Sonra ; Yaz bitti.

Okullar açıldı. El ayak çekildi.

Sonbahar geldi ; ayağının tozuyla ...Dedemi de aldı götürdü.

ÖLÜM’ü ilk o zaman tanıdım. Soğuktu.yüzü ölümün..Dedemi bir daha göremeyecek olmanin verdiği yapamadıklarımın pişmanlıkları içindeydim.Bir daha Ölüm geldiğinde daha hazırlıklı olacaktım .Kendime söz verdim..

Sonra tayinim çıktı.

Kasım/1983 te Çoruma doğru yola çıktım.

Dilime dolanan şarkılara inat Dedemli Sonbaharları hep sevdim ben.. .

Puslu soğuk hava

Dökülen yapraklar

En sevdiğim mevsimdi

Sarı sonbahar,

artık değil

Kalbimde hüzün

Aynada üzgün yüzüm

Beni tanıyanlar

Buna birisi sebep diyor..

Susuyorum...

Gülay İdalı,

05308115678

gulayidali@gmail.com

Instagram/ gulay.idali

Facebook/ gulayidali

Instagram/dortmevsimarınma

Facebook/dortmevsimarınma

Bu yazı 252272 defa okunmuştur.

YORUMLAR
YORUM YAP | 16 Yorum

Melis / 17-11-2023 18:34

insanlar kaybedince herşeyin değerini anlıyor farkına varıyor. önemli olan kaybetmeden bişeyşeylerin farkına varabilmek

hatice nur / 16-11-2023 21:42

kasım hep ayrılık veda ayıdır. babamı kasımda kaybettim

ahude / 16-11-2023 21:14

harika bir yazı

Songül / 15-11-2023 10:52

Yazılarınızı tesadüfen gördüm.Artık sık sık takip edeceğim yazarlar arasına aldım.

Alaattin / 14-11-2023 15:24

insan hep eskiyi özlüyor...

Ayhan / 13-11-2023 09:53

başarılar dilerim

Hayati / 13-11-2023 09:30

en sevdiğim şarkıdır yine aylardan kasım

Zuhal / 11-11-2023 23:24

insanın duygularını kaleme dökmek gibi güzel bişey yok. iyisiyle ,kötüsüyle yazmak ,paylaşmak harika bişey. keşke bizlerde yazabilsek böyle duygularımızı aktarabilsek içimize atacağımıza...

Merve Aydın / 11-11-2023 15:19

Hoş bir yazı kaleminize sağlık

Hayriye Oluk / 11-11-2023 13:05

dilan polat ,ekonomi,israil derken gına gelmişti. böyle yazılar ile insan biraz nefes alıyor. teşekkürler

Aliye Bülbül / 11-11-2023 10:40

ne güzel anlatmışsınız dedenizi

Eda / 10-11-2023 18:22

Güzel yazı

Hale Demir / 10-11-2023 17:39

En sevdiğim mevsim sonbahar ve en sendiğim ay Kasım...

Mehmet Emin / 10-11-2023 13:07

Bir anı bir hayat ancak bu kadar sade ve yalın anlatılırdı.