İlk yarıda topu rakibinden iki kattan fazla kullanan Galatasaray’ın ciddi enerji harcamış olması normal. Galatasaray her şeyi denerken -ki çoğu gereksiz ve fazladan- fırsat kollayan savunmacı Ankaragücü, yaklaşık enerji sarfiyatıyla iki üç kez rakip kaleyi o da ancak uzaktan görebildi! Bahadır Güngördü’nün bazılarını kurtardığı 18 şut denemesi de enerjinin fazladan harcandığı bölümlerdi. Yine de Galatasaray bir bütün olarak öndeydi ve Ankaragücü’nün kontralarına izin vermeyen tutarlı bir takım duruşundaydı. Sanırım ilk devreden kalan güvenden olsa gerek oyuna gireli üç dakika olan Efkan Bekiroğlu’nu ‘’unuttular’’ ve onun pasında Ronaldo Cephas 48’de golü buldu. Ama ‘’aktif enerjik’’ Galatasaray’ın Wilfred Zaha ile yanıtı gecikmedi. Galatasaray temposunu düşürmeksizin hücumlarını sürdürürken Ankaragücü takımının enerjisi de oyuna olan odaklanması da yavaş çözülüyordu ki, ikinci golü yediler.

Kurban ettiler...

Bu kadar marifetli oyuncunun olduğu maçta daha fazlası yapılabilir miydi? Elbette... Örneğin Ankaragücü... Rakibinin fazlasını yapmasına izin vermedi ama bunu kendisi de oynamama pahasına yaptı. Oysa ellerinde Morutan, Bajic, Rodrigues gibi ‘’gedikli oyuncular’’ da vardı! Peki Galatasaray? Onlar da daha rahat ve gösterişli kazanabilecekleri maçı, 36 şut ve 38 orta denemesine kurban ettiler desem yeridir. Öyle ki Ankaragücü kalecisi Bahadır’ı ilk kez izleyen Avrupalı bir ‘’futbolcu ajanı’’ gerçek cevher keşfettiğini sanabilirdi.