Bismillah ile başlayalım geçmişten geleceğe hikayelerden payımıza düşeni almaya. 

Bugün ki hikayemizin bizlere verdiği nasihat her ne kadar bilirsen bil elinde ki fırsatları her ne kadar değerlendirirsen değerlendir. Hatta canlı cansız yaratılmış her mahlukatın dillerinide bilsen ve hatta gelecekten sana haberler verilmiş olsa da ancak ve ancak senin hakkında takdir edilmişi yaşarsın. 

Unutmamamız gereken tek şey İNSANIZ.

Ve bizleri YARADAN bizlerden (Ey kulum bulunduğun günü seni yarattığım vasfın ile yaşa. Dünya ve Ahirette sana yaramayacak boş şeyler peşinde ömür sermayeni harcama ki mutlu olasın) Nasihatı ile yaşamamızı istemekte. 

Hayvanların dillerinden anlayan ve onlarla ALLAH'ın vermiş olduğu mucize ile konuşan Hz.Süleyman'a meraklı bir adam gelir ( Ey ALLAH'ın peygamberi ne olur bana da lutf etsen hayvanların dillerini öğretsen bende öğrensem onlarla konuşsam mucizelere tanık olsam. ALLAH'a hamd ve şükür etsem) diye dilekte bulunur. 

Hz.Süleyman adama ( İstediği şeyin olamayacağını,çünkü hikmetlerinden dolayı kendisine ağır geleceğini) söyler. 

Adam ısrar ile yalvarmaya devam eder. Nihayet der ki ( Ey ALLAH'ın peygamberi bana sadece onların konuştuklarını anlama kabiliyetini rabbimden iste. Çünkü senin duan red edilmez) deyince Hz. Süleyman'ın yaptığı dua ile ALLAH o adama hayvanların sadece konuştuklarını anlama yeteneğini verdi. 

Büyük bir sevinç ile beldesi köyüne dönen adam ertesi sabah çöplükteki horoz ile köpeğin hararetli bir şekilde konuştuklarını görünce yanlarına gider onları dinler.

Köpeğin kırgın ve kızgın bir şekilde horoza ( El insaf sen arpa ve buğday ile karnını doyurabildin. Neden ekmek ve yemek artıklarını kırıntılarını da yedin ki ) Söyleyince horozun köpeğe ( Haklısın ama çok açtım. Sen yarına kadar sabret. Yarın ağanın eşeği ölünce getirip buraya bırakacaklar. Sen de diğer arkadaşlarınla bolca et yersin) Dediğini duyunca.

Büyük bir telaş ve sevinçle hemen ahırına varıp eşeğini alıp pazara götürüp diğer beldeden gelen birine uygun bir fiyata satar.

Ağa (İyi ki de hayvanların dillerinden öğrendim de eşeğimi ölmeden sattım) Diye de seviniyordu.

Dünkü satıştan ve durumdan keyf alan ağa ertrsi gün yine çöplüğe gider. Bakar ki horoz ve köyün köpeklerinde bir telaş var. Onları dinleyince köpeklerin horoza sitem ederek ( Hani sen dün demiştin ki ağanın eşeği ölecek. Sabahtan beridir bekliyoruz hani eşek) Diye sorduklarında horoz

( Evet agağın eşeği öldü. Ama ağa eşeğini dün sattı. Eşek yeni sahibinin beldesinde öldü. Ama siz merak etmeyiniz yarın VALLAHİ ki atı da ölecek ve sizler büyük bir ziyafete konacaksınız) Diye söyleyince dağıldılar. 

Ağa yine hemen ahıra koşarak atını alıp pazarın yolunu tuttu. Atını da yine uygun bir fiyata kendi köyünün beldesinden olmayan birine sattı. Dönüşte paralarını istiflerken büyük bir sevinç içindeydi. Hem de bugünden yarın acaba hayvanlar ne konuşacaklar diye merak ve heyecan içindeydi. 

Artık bütün işi gücü uğraşı merakı hayvanların dili olan ağa. Yine çöplüğe yol alırken uçuşan kuşların göç ettiklerini konuşmalarından anlayan ağa daha bir heyecanla çöplüğe varınca köpeklerin kedilerin horoza ( Yahu sana  inandık hani atın ölüsü. Açlıktan ölmek üzereyiz. Diğer çöplüklerde de yiyecek kalmadı. Seni niye bizi aldattın ki? )

Bu kez horoz gayet emin Merak etmeyiniz. Yarın ağanın kendisi ölecek. Malına gelen bela bu defa kendine gelecek. Günlerce taziye sofraları açılacak. Artanları bizlere ziyafet olacak) Diye duyunca.

Ağa aklını kaybedercesine panikler hemen oradan koşarak ayrılır. Sokaklarda her gördüğü kişiye (Ben ölecekmişim ne olur beni kurtar) Diye yalvarmaya başladı. 

Öyle ki hayvan pazarına ve evlere varıp kendisini ölümün elinden kurtarmaları için ağlayarak yalvardı.

Halktan biri (Ağa ölüme çare olsaydı herkes kendini kurtarırdı) dedi. 

Ağa çaresizliği ile aç suzu dolanır durur. Para torbasındaki altınları ( Sizleri biriktireyim diye ömrümü çürüttüm. Meğerse değmezmişsiniz ) Diyerek yollara serpti. 

Akşama yakın yere yığılıp kaldı. Koluna girip eve götürdüler. Gittikçe hastalığı artınca ( Ah ki Ah ALLAH beni insan yaratmışken neden hayvanların dilini öğrendim ki. Bilmeseydim hiç olmazsa yarına yaşama umudum olurdu) Diye son pişmanlığını dile getiriyordu. 

Gece durumu ağırlaştı ve sabaha yakın can verdi. Adet üzre günlerce ardından yapılan yemeklerinin artığı köyün çöplüğüne dökülür. Köyün tüm hayvanları bol bol keyifle yerler. Horoz yüksekçe tepeye çıkarak 

(İnsanlar keşke canına geleceğinin malına geleceğini bilselerdi de hileye ve sanki hiç ölmeyeceklermiş gibi aç gözlülüğe baş vurmasalardı. Gelen müsibette karşı bunda da vardır bir hayır diye düşünebilselerdi. ALLAH'ın kaderine teslim olabilselerdi. Sonra da mallarına gelecek olan canlarına geliyor. Ama ne yazık ki son pişmanlık fayda vermiyor) diye geçmişten geleceğe ibretlik sözünü söyledi. 

De ki : '' ALLAH bizim için ne yazdıysa , başımıza gelecek ancak odur. O bizim Mevlamız'dır. Mü'minler , yalnızca ALLA'a güvenip dayansınlar''  Tevbe/51.Ayet

Allah sana bir zarar dokunduracak olursa ,onu yine ALLAH'tan başka giderecek yoktur. Eğer senin için hayır dilerse , O'nun lutf u keremini engelleyecek de yoktur. O, lutfunu kullarından dilediğine verir. O,çok bağışlayıcıdır,engin merhamet sahibidir. Yunus/107.Ayet

''Evet,bir insan merak etmeli ve demeli '' Ben neyim ,nereden geliyorum,bu alem neyin nesi ?. Buradan nereye gideceğiz...'