Büyük Alim,Mürşit,Derviş olan Belh Sultanı İbrahim Ethem'in Hikayesi :

Dünyanın en eski yerlerinden Horasan'ın Belh şehrinin Sultanı İbrahim Bin Ethem.Saraylarda büyümüş ,her dediği istediği karşılanan şatafatlı bir hayatın sahibi olarak,yine bir gece kuş tüyü yatağında uyurken bir ses ile ürkerek uyanır. Ses uyuduğu odasının damından geliyordu. Hemen kapıyı açıp nöbetçi askerlere '' Ne oluyor damda'' diye sorar. Askerler hemen dama çıkarak baktıklarında birinin telaşlı bir şekilde koşturup durduğunu görünce sultanın yanına indirirler. İbrahim Bin Ethem Hz. '' Be adam gecenin bu saatinde askerlere görünmeden dama niye ve nasıl çıktın'' diye sorar. Askerler de öfkelenir adam sanki karşısında bir sultan yokmuş gibi gayet normal bir şekilde '' Kaybettiğimi arıyordum'' diye söyleyince , Sultan şaşkınlıkla '' Neyini kaybettinde damda arıyorsun'' diye öfkelenince , '' Devemi kaybettim onu arıyorum'' dedi. 

İbrahim Bin Ethem Hz. daha da öfkelenerek '' Delirdin mi be adam dam da deve aranır mı '' diye gayet hiddetle askerlere tutuklanmasını emredecekken '' Benim deve mi damda aramış olmam neden acayibine gidiyorda,senin durumun senin acaibine gitmiyor'' diye sakin sakin konuşunca ,Sultan hayretle bu korkusuz adama '' Acaip olan ne ki '' diye sordu. Adam '' Benim dam da deve aramama hayret eden Allah'ın kulu Belh Hükümdarı Sultan Hazretleri sen de Allah'ı bu görkemli sarayında ,yüzlerce kandilin aydınlığında kuş tüyü yatağında eğlencelerde araman  hayret değil de nedir '' diye unutmuş olduğu hakikati söyleyince adamın söylediği söz sultanın kalbine hançer gibi saplandı. Kalbi heyecanla çarptı,diz üstü çöktü hıçkırarak sabahın aydınlığına kadar ağladı. Askerlere adamla konuşmak istediğini söylediğinde adamı göremediler. Tüm sarayı ve etrafını aradılar ama bulamadılar. Sultan '' Damda devesini arayan haklıydı. O nasıl ki damda devesini bulamayacaksa bende bu hallerimle aradığımı bulacağım. Ne taht ne taç ne mal ne mülk ne şöhret ne mevki ne saltanat meğerse hiç birinin önemi yokmuş. Tek gerçek Rabbimmiş'' diye ağlayıp durdu. Kendine geldiğinde unutmuş olduğu tek gerçeği anladı. Sultanlık kaftanını soydu,artık Belh'te kalmamaya,sahabeler ve tabiinler yurduna gitmeye karar verdi. 

PEYGAMBER EFENDİMİZ Miladi/632 yılında irtihal (vefat) etmişti.  İbrahim Bin Ethem Hz. 82 yıl sonra Miladi/714 yılında doğmuş ve Miladi/779 yılında vefat etmiştir. Yani PEYGAMBER EFENDİMİZİN sahabelerini gören Tabiinler asrında yaşamıştır. Ve sonraki hayatında bir çok Tabiinden dersler alarak sohbetlerinde bulunarak ilimde fekahat derecesinde yükselmiştir. İbrahim Bin Ethem Hz. hakikatı anladığı andan itibaren herşeyi terk ederek kutsal yolculuğuna çıktı. Kalan tüm ömrünü Din-İ Mübin yoluna harcadı. İlahi yola dönüşünden son anına kadar dilinde hep '' Onlar iman eden ve gönülleri ALLAH'ın zikriyle sükünete erenlerdir. Bilesiniz ki kalpler ancak ALLAh'ı anmakla huzur bulur'' Rad Suresi/28.Ayet-i Kerime de vardı. 

Kendisinden nasihat isteyen cemaate yedinci asırdan şimdiye kadar ders olacak söylediği 10 şey :

1- ALLAH'ı tanıdığınızı söylüyorsunuz ,ama emirlerine uymuyorsunuz.

2-Kuran-ı Kerim-i  okuyorsunuz , ama muhtevasıyla amel etmiyorsunuz. 

3-Hz. Peygamberi sevdiğinizi söylüyorsunuz, ama sünnetini yapmıyorsunuz.

4-Şeytanın düşmanınız olduğunu söylüyorsunuz,ama onu kendinize dost ediniyorsunuz. 

5-Cenneti sevdiğinizi söylüyorsunuz,ama cennete layık olmaya çalışmıyorsunuz. 

6-Cehennemden korktuğunuzu iddia ediyorsunuz,ama cehenneme gitmek için özel bir çaba gösteriyorsunuz.

7-Ölüm haktır diyorsunuz , lakin hak olan ölüme kendinizi hazırlamıyorsunuz.

8-Din kardeşinizin ayıbı ile uğraşıyor,kendi ayıbınızı görmüyorsunuz. 

9-Allah'ın lütfettiği nimetleri bolca tüketiyor,ama şükretmiyorsunuz.

10-Ölülerinizi gömüyorsunuz ,ama bir gün sizin de gömüleceğinizi hiç aklınıza getirmiyorsunuz. 

Günah tutkunlarından kurtulup yaptığım tevbelerime bağlı kalamıyorum diye çare arayan bir gence yapmış olduğu manidar nasihat :

1-Günah işleyeceğin zaman,Allah'ın mülkünden çık ve başka bir yere git. Çünkü Allah'ın mülkünde oturup O'na isyan etmen,apaçık bir nankörlüktür ve insanlık dışı bir davranıştır.

2-Günah işleyeceğin zaman, Allah'ın yarattığı rızkı (gıdayı) yeme! Çünkü hem Allah'ın rızıkları yiyeceksin hem de O'na isyan edeceksin, bu olmaz ve isanlıkla bağdaşmaz. 

3-Günah işleyeceğin zaman, Allah'ın görmediği bir yere git ve orada günah işle ! Çünkü Allah'ın huzurunda günah işlemen,gafletin de ötesinde çılgınlıktır ve insanlık dışı davranıştır.

4-Hiç beklemediğin bir anda ve beklemediğin bir yerde Azrail (a.s) karşına dikilince ,ona : '' Ey Azrail ! Sen vakitsiz geldin. Çünkü benim daha çok işlerim var. Bunlarla uğraşırken namaz kılmaya ve tevbe etmeye vakit de bulamadım. Sen şimdi git de işlerimi tamamlayınca ve kaza namazlarımı kılınca gelirsin' de! 

5-Mahşer yerinde sevapların ve günahların tartıldığı zaman,eğer sevabın hafif (az) gelirse,'' İşte o zaman zebanilere karşı diren,ellerinden kaç ve cehenneme gitme !''

Bu Kıssadan ve Nasihatlardan hissemize düşen bir çok öğüt var .İnsan dönüp kendine bakması,yaşadığı hayatına,etrafındaki arkadaşlarına,şanına şöhretine ,malına mülküne ,şu dünyanın düzenine zamanını nasıl harcadığına,doğanlara ölenlere ve kalbindeki Allah'ın  varlığına bakması lazım. 

Kendini Allah'tan uzaklaştıran kendine Allah'ı unutturan yaşamında ne varsa sorgulamalı bakmalı. Ve onu Allah'a yakınlaştıran ona Allah'ı hatırlatan her bir şeye sarılmalı ve Peygamber Efendimizin Hadis-i Şerifini unutmamak ilke edinmemiz lazım. ( Unutmayınız ki nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz. Nasıl ölürseniz öyle dirilirsiniz. Nasıl dirilirseniz öylede Sırat'ul Müstakim'den geçersiniz) Hadis-i Şerif 

Son Nefesini Şehadet ile verenlerden olalım